dinsdag 5 augustus 2014

Kan deze ook op het water varen?

Deze vraag kreeg ik vanmiddag te horen toen ik voor een stoplicht in Rotterdam stond te wachten. De vragenstelster was blonde, denk Russische dame, op een snorbrommer. Toen ik haar antwoordde dat ik dan toch echt zou zinken was ze toch nog steeds onder de indruk aan haar reactie te horen. Ze vond het volgens mij wel een mooi apparaat zo'n Quest.

Verder krijg ik de laatste paar weken steeds de standaard vragen te horen, zoals hoe hard gaat dat nou en is het niet gevaarlijk. Nou dat het gevaarlijk is om in een Velomobiel te rijden, dat geloof ik inmiddels wel. Je moet echt van je eigen oplettendheid uitgaan en er zeker niet op vertrouwen dat andere weggebruikers net zo voorzichtig aan het wegverkeer deelnemen dan dat je dat zelf doet.


Gisteren op de heenweg bijna een fietser omver gereden, omdat deze door de binnenbocht kwam zeilen op een heel onoverzichtelijk punt. Gelukkig kon ik nog net uitwijken en hij ook nog een stuk naar buiten sturen, maar het scheelde niks.

En op de terugweg bijna een hardloper in het vooronder, omdat die ook in een onoverzichtelijke bocht aan de tegenovergesteld kant liep. Er kwam ook nog een scooter mij tegemoet, dus het ontwijken van de hardloper en de scooter ging maar net goed. Gelukkig reed ik niet heel hard deze keer op dit punt, anders had het zeker anders afgelopen.

Maar er is ook nog leuk nieuws. Ik heb het zonnepaneel voor de helft geinstalleerd in de Quest en kan dus is de nabije toekomst mijn accu gaan proberen vol te houden met behulp van de zon. Alleen de controller moet nog in de fiets geplaatst worden, dat ga ik denk dit weekend even doen. Alle bedrading heb ik netjes in de bovenkap gelamineerd. En de steunen voor mijn stoelophanging heb ik even netjes zwart gespoten.

Morgen ga ik door de 3000 km. grens heen met de Quest en ik heb in totaal 3800 km. gereden op mijn verscheidene fietsen. Dat is al twee keer zoveel als in 2012, het jaar met mijn meeste fietskilometers tot nu toe met 1848 km.

donderdag 1 mei 2014

Al 4 weken geen bericht en toch de 1000 KM gepasseerd

Na mijn laatste bericht van 28 maart is er zeker nog wel het een en ander gebeurd, maar nog geen tijd/zin gehad om het op te schrijven. 


De eerste 2 weken van april ben ik 9 werkdagen met de Quest gegaan. Totdat ik op 11 april de onderkant van de kettingtunnel aan gort reed op een afrit bij Hotel New York in Rotterdam. Bij het aanzetten was er een gekraak van jewelste te horen, maar eenmaal op gang was de fiets weer muisstil. Zonder problemen kon ik thuis komen en daar maar even gekeken wat er precies kapot was. Het bleek dat het laagste deel van de kettingtunnel waar het kettingtandwiel bij mijn Quest in verwerkt zit helemaal geschaafd en doorgescheurd was. 

Dus maar besloten om eerst de tunnel weer te repareren en dan pas weer op de fiets naar het werk te gaan. Dus in de afgelopen twee weken de tunnel weer gemaakt met glasvezel en epoxy en het geheel wat minder ver onder de fiets laten uitsteken. Het zit nu nog beter dan dat het eerst zat, het is alleen nog niet geverfd. 

En nu de fiets toch weer uit elkaar lag had ik ook mooi de kans om de extra verlichting en opbergmogelijkheden aan te brengen. Dus de soldeerbout, popnageltang en boormachine maar weer tevoorschijn gehaald en de fiets weer flink aangepakt. Mijn vrouw vind het nu helemaal een kermisattractie, maar ik vind het belangrijker dat je in het donker gewoon goed zichtbaar bent. 

Inmiddels is de Quest dus al weer rijdend en ben ik deze week de afgelopen drie dagen met de fiets naar Rotterdam gereden. Nu 1000 kilometer op de teller, en dit jaar al bijna net zoveel gereden als in heel 2013. Het bevalt zo veel beter dan met de auto! Lekker 's ochtends al een heerlijke inspanning geleverd hebbend op je werk aankomen, even douchen en dan aan de slag en 's avonds zo hard mogelijk naar huis rijden en moe en voldaan aankomen.

vrijdag 28 maart 2014

500 KM gepasseerd

Het heeft 3 weken geduurd, maar de Quest heeft het al 500 KM volgehouden. De eerste 2 weken ben ik drie keer per week met de fiets naar Rotterdam gefietst en het ging telkens iets beter. 

De twee keer in de week die ik met de auto ben gegaan hebben mij alleen nog maar gesterkt in het besluit om voortaan zo vaak mogelijk naar mijn werk te fietsen. Elke keer deed ik er op de terugweg even lang of zelfs nog langer over, dan dat ik zou doen met de Quest. En verder ben je iedere ochtend lekker wakker wanneer je op je werk aan komt. Even douchen en aan de slag. Heerlijk!

Afgelopen week ben ik zelfs 4 keer met de Quest gegaan en vandaag terug ging het helemaal lekker. Ik ben nu een beetje gewend om in de stad te fietsen en durf beter langzamere fietsers in te halen of aan te geven dat ik eraan kom. Dus vandaag op de terugweg een gemiddelde snelheid van 31,4 km per uur neer weten te zetten. Ik weet zeker dat het nog sneller kan, maar ik merk nog wel dat het anders fietsen is dan een gewone fiets.

De bekijks die ik in drie weken heb gehad is ook heel leuk. Mensen spreken je aan in de fiets en zijn erg benieuwd hoe hard dat nou gaat als je een beetje je best doet. 


De kleine vent wil ook telkens in de fiets zitten, dus af en toe mag die even op schoot en dan op de foto.

Volgende week denk nog een keer 4 keer naar Rotterdam en dan elke dag. Of misschien al wel volgende week iedere dag in de Quest op en neer.

Verder heb ik ook nog wat handige gadgets bij DX.com vandaan gehaald. Wat opberg netjes en een houder (eigenlijk voor de GSM) voor de GPS. Ik had deze nu iedere keer onder mijn shirt en kon dus niet zien wat mijn snelheid was. Dat is dus ook opgelost. Zal volgende keer een foto plaatsen, want er zijn nog meer spullen onderweg die ook nog gemonteerd moeten gaan worden.

dinsdag 11 maart 2014

Eerste WW rit naar Rotterdam

Vandaag voor het eerst voor het eggie naar Rotterdam geweest. Via een route van Kees van Malssen (waarvoor dank) de rit naar Katendrecht aangevangen.

Om zeven uur in de fiets gestapt en via de rotte gereden. De rit verliep heel voorspoedig, afgezien dat de GPS het lastig vond om op te starten op de vroege ochtend. Alle spullen in de fiets krijgen was trouwens ook nog een flinke uitdaging. 

De rit naar de stad ging goed, maar eenmaal in de stad vind ik het nog lastig om het tempo goed vast te houden. Maar na een goede 40 minuten kwam ik toch in de buurt. Vlak voor Hotel New York ging het echter nog bijna mis. Ik moet daar een schuine stoeprand op fietsen, maar ik kom er niet recht op aan. Ik ging er echter veel te schuin op, wat erin resulteerde dat ik op twee wielen kwam te rijden. Ik schrok me kapot, zag een plantenbak steeds dichterbij komen, maar wist me nog net uit de pedalen te klikken, mezelf naar rechts te werpen en naar rechts te sturen. Net voor de plantenbak stond ik weer op drie wielen en kon ik de laatste 100 meter naar mijn werk rijden.

Op de terugweg was het heel druk met fietsers in de stad, dus het eerste stuk rustig aan gedaan. Wel nog even een voor mij nieuw snelheidsrecord neergezet. Volgens mijn GPS heb ik 53 km per uur gereden. Ik geloof het nog niet helemaal, maar we gaan het gewoon nog een keer proberen te halen. 

Verder op de terugweg ook nog een keer met samengeknepen billen gezeten. Ik haalde een meisje in en zij ging zonder iets aan te geven opeens linksaf. Ik kon nog net roepen en naar links uitwijken, waarbij ik bijna tegen een hek knalde, maar het ging nog net goed. De man die ik daarvoor had ingehaald was wel zo vriendelijk het meisje nog even te waarschuwen dat zij voortaan haar hand even uit moet steken als ze afslaat. Ik hoop dat ze dat doet en ik ga voortaan bij een uit of inrit maar niet meer inhalen.

Al met al flink wat meegemaakt voor zo'n eerste rit. Ik hoop dat mijn volgende ritten iets meer vlekkeloos verlopen.

zondag 2 maart 2014

Eindelijk geslaagde rit naar Rotterdam



Vrijdag is het dan eindelijk gelukt. Ik ben naar Rotterdam geweest met de Quest! Ik was twee weken vrij geweest, lekker een week skiën in Italië en de afgelopen week nog lekker een weekje thuis. 

Ik had het plan opgevat om in de tweede helft van de week een keer naar mijn werk te fietsen in Rotterdam, om te kijken of de route in de stad een beetje te doen is en of de fiets het houdt. 


Donderdag rond elf uur in de fiets gestapt onder een dreigende hemel. De route liep van Zevenhuizen naar Nieuwerkerk a/d Ijssel, om daar de Ijsseldijk op te gaan. Ik had voor deze route gekozen, omdat ik dan weinig stoplichten tegen zou komen en ik recht op de Maasboulevard aan zou komen. Op de Ijsseldijk begon het echter aardig te waaien en te regenen, dus ben ik weer omgedraaid. 's Middags nog even lekker aan de fiets geklust en er een sigarettenaansteker ingebouwd.

Vrijdag was het veel mooier weer dus rond 14 uur in de Quest gestapt en weer richting de Ijsseldijk gefietst. De rit verliep voorspoedig en na ongeveer 45 minuten kwam ik aan bij de Willemsbrug in Rotterdam. Hier lag de enige bocht die ik niet in een keer kon halen. Maar met een beetje draaien en keren wilde het toch lukken. 10 minuten later stond ik op Katendrecht bij mijn werk. Een directe collega gebeld dat ik voor de deur stond en hij kwam natuurlijk gelijk even kijken naar het blauwe gevaarte. Wilde die er gelijk in rijden natuurlijk, dus is hij ook even in de fiets geklommen.





Na 20 minuten weer terug gegaan richting huis. Ook dat ging weer prima, alleen op de Ijsseldijk ter hoogte van Nieuwerkerk merkte ik wel dat het fietsen in een ligfiets iets heel anders is dan het fietsen op je MTB of racer. Ik kreeg zelfs kramp in mijn kuiten. Zo erg zelfs dat ik er nu nog steeds last van heb. 




Maar na iets meer dan een uur was ik weer thuis. De Quest heeft het prima gehouden, alleen zijn bestuurder zal nog wel even wat moeten trainen. De eerste rit van ongeveer 58 km zit er dus op. Morgen ga ik de ophanging van de voorwielen denk nog even nakijken (just to be sure) en wanneer de spierpijn in mijn kuit van de week hopelijk weer weg is, dan is het plan om woensdag voor de eerste keer echt met de Quest naar mijn werk te fietsen.

zaterdag 1 februari 2014

Stoelbevestiging verbeterd en korte proefritten

Twee weken geleden de stoelbevestiging zo aangepast dat de stoel nu niet meer kan zakken. Dus het kettingtandwiel blijft nu netjes vrij lopen. Verder de derailleur voor beter afgesteld en nu kan ik tenminste alle drie de bladen gebruiken. 

Dus afgelopen week een aantal keer naar het naastgelegen dorp gefietst om daar mijn zwager te helpen met slopen in hun nieuwe huis. Kan ik hem nu eens mooi van dienst zijn en meteen de Quest tijdens korte ritjes een beetje op de proef stellen.

Het is echt een heerlijke temperatuur in de Quest, terwijl het buiten toch een paar keer tegen het vriespunt aan zat toen ik terug fietste naar huis. Gewoon de zomerhandschoenen aan en je hebt geen eens last van koude handen.
 
Door de ledstrips onder de fiets en de duidelijke verlichting voor en achter is de Quest goed zichtbaar in het donker. Wanneer de fiets het goed houd wil ik echter nog wel betere zijdelingse verlichting aanbrengen voor het voor en achterlicht. Hiervoor wil ik EL tape gaan gebruiken welke op 12V werkt.




Ik zal binnenkort nog eens een paar mooie foto's van de fiets maken, want zo langzamerhand verdient de Quest dat wel.

zondag 19 januari 2014

Tweede testrit

Vorige week zondag had ik de eerste poging gewaagd om tijdens een testrit in Rotterdam te geraken. Het was heel lekker weer, dus het was goed druk met wandelaars en fietser. Niet ideaal wanneer je nog niet echt gewend bent aan je fiets. 

Maar goed, toch maar onderweg gegaan en na 3 km was de pret alweer over. Een moer van een van de stuurstangen heeft waarschijnlijk niet goed vast gezeten en was los geraakt. Gelukkig niets anders dan mijn ego beschadigd en ik kon met een kleine noodreparatie weer terug naar huis fietsen. Dus thuis de Quest even op zijn zij gelegd en alle stuurstangen nogmaals goed aangedraaid. 

Bij verdere inspectie bleek dat de zitting die ik gerepareerd had weer gescheurd is. De reden hiervan is dat de zitting blijft zakken en er dus te veel spanning op de zitting komt. Dus heb ik de bevestiging op de wielkast achter wat aangepast en iets verder naar boven bevestigd. Dit zit niet op de originele manier meer, door de verbouwing van 20 inch naar 26 inch.

Vandaag heb ik mijn tweede testrit gemaakt. Qua beschikbare tijd kon ik niet helemaal naar Rotterdam komen, maar toch heb ik een nieuw record neergezet. 18 km aan een stuk gereden. Maar nu blijkt dat de bevestiging van de zitting nog steeds niet goed is. Zitting blijft zakken, dus gaan we morgen even kijken hoe we dit op moeten lossen. Verder moeten de versnellingen beter worden afgesteld, want nu lijkt het schakelen eigenlijk nergens naar. Voor de rest ben ik al wel zeer tevreden. Wanneer deze twee problemen zijn opgelost ben benieuwd hoe lang mijn zelfbouw/reparatie Quest het gaat uithouden, zonder dat de epoxy weer uit de kast moet komen.

Als het goed is lang. Ik hou jullie op de hoogte.