De eerste 2 weken van april ben ik 9 werkdagen met de Quest gegaan. Totdat ik op 11 april de onderkant van de kettingtunnel aan gort reed op een afrit bij Hotel New York in Rotterdam. Bij het aanzetten was er een gekraak van jewelste te horen, maar eenmaal op gang was de fiets weer muisstil. Zonder problemen kon ik thuis komen en daar maar even gekeken wat er precies kapot was. Het bleek dat het laagste deel van de kettingtunnel waar het kettingtandwiel bij mijn Quest in verwerkt zit helemaal geschaafd en doorgescheurd was. 
Dus maar besloten om eerst de tunnel weer te repareren en dan pas weer op de fiets naar het werk te gaan. Dus in de afgelopen twee weken de tunnel weer gemaakt met glasvezel en epoxy en het geheel wat minder ver onder de fiets laten uitsteken. Het zit nu nog beter dan dat het eerst zat, het is alleen nog niet geverfd. En nu de fiets toch weer uit elkaar lag had ik ook mooi de kans om de extra verlichting en opbergmogelijkheden aan te brengen. Dus de soldeerbout, popnageltang en boormachine maar weer tevoorschijn gehaald en de fiets weer flink aangepakt. Mijn vrouw vind het nu helemaal een kermisattractie, maar ik vind het belangrijker dat je in het donker gewoon goed zichtbaar bent.
Inmiddels is de Quest dus al weer rijdend en ben ik deze week de afgelopen drie dagen met de fiets naar Rotterdam gereden. Nu 1000 kilometer op de teller, en dit jaar al bijna net zoveel gereden als in heel 2013. Het bevalt zo veel beter dan met de auto! Lekker 's ochtends al een heerlijke inspanning geleverd hebbend op je werk aankomen, even douchen en dan aan de slag en 's avonds zo hard mogelijk naar huis rijden en moe en voldaan aankomen.
